Άρθρο δημοσιετμένο στην εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ 13-8-2011 Λουλούδης Ηλίας
Αρχαιοκάπηλος :πρόσωπο
που εμπορεύεται παράνομα αρχαία αντικείμενα (Μπαμπινιώτης)
Ένα προφητικό απόσπασμα περί τύπου γραμμένο το
1837 από τον Ονορέ ντε Μπαλζάκ
«… Μια
εφημερίδα δεν βγαίνει ποτέ για να διαφωτίσει, αλλά για να κολακεύσει τις
πεποιθήσεις σου. Έτσι, μέσα σε ένα δεδομένο χρονικό διάστημα, όλες οι
εφημερίδες δεν θα’ναι παρά δειλές, υποκρίτριες, άτιμες, ψεύτρες, δολοφόνες.
Θα
δολοφονούν ιδέες, συστήματα, ανθρώπους… Στους
τακτικούς αναγνώστες της είναι εις θέσιν να κάνει έστω και προσωρινώς πιστευτό
οτιδήποτε… Για να κερδίσει δημοσιότητα, η εφημερίς είναι ικανή να σας σερβίρει
άψητον και ανάλατον εν μέσω σαρκασμών ακόμη και τον πατέρα της…»
«Από το βιβλίο Χαμένα Όνειρα Εκδ Στάχυ 2000»
Θα περίμενε κανείς μετά από δύο αιώνες να έχει
βελτιωθεί κάπως η κατάσταση και να μην παραμένει η δημοσιογραφία μια « άβυσσος αδικίας, ψευτιάς και απάτης…(Μπαλζάκ)»
Δυστυχώς δυο τίτλοι ειδήσεων με αναγκάζουν να
γράψω αυτές τις αράδες.
«Καφετζής αρχαιοκάπηλος συνελήφθη στη
Θεσσαλονίκη 16-1-2011»
«Συνελήφθη 77χρονος αρχαιοκάπηλος στο Ρέθυμνο
5-5-2011»
Δεν γνωρίζω καν τον καφετζή της Θεσσαλονίκης
ούτε είχα την τύχη να γνωρίσω προσωπικά τον 77χρονο Ρεθεμνιώτη.
Όμως από τους δύο πανομοιότυπους τίτλους
προκύπτουν ερωτήματα.
Τα είχαν σε κρύπτη στο πατάρι; Βρισκόταν
θαμμένα στον κήπο ή σε ειδικά κατασκευασμένη κρύπτη ή σε μυστικό υπόγειο; Μήπως
τους τσάκωσαν να τα παζαρεύουν; Μήπως τους πέτυχαν με αξίνα στο αμπέλι;
Όχι. Τίποτα από αυτά.
Τα είχαν λέει στο σπίτι τους, δηλαδή στην
βιβλιοθήκη και τις εταζέρες σε κοινή θέα.
Αναρωτιέμαι λοιπόν πώς προκύπτει και τι ωφελεί
ο τίτλος «Αρχαιοκάπηλος» ;
Επειδή έτσι
έλεγε το δελτίο της αστυνομίας;
Ούτε καν ένα ερωτηματικό;
Και στις δύο περιπτώσεις η ρετσινιά θα μείνει όταν
ξεχαστεί η «είδηση».
Θα περίμενα λοιπόν να δω στα ψιλά έστω ένα
«Συγγνώμη λάθος!»
Θα περίμενα μια κίνηση συμπαράστασης στον 77χρονο
αλλά διαπιστώνω ότι
«όταν το
καράβι βουλιάζει τα ποντίκια πηδάνε πρώτα»
Δυστυχώς σε αυτή την πόλη, από την μια
προβάλλονται «Πνευματικοί Αρχαιοκάπηλοι», ενώ από την άλλη στιγματίζονται και
διασύρονται εν μια νυκτί άνθρωποι με Τεράστια και Μοναδική προσφορά στην τοπική Ιστορία.
Ντροπή!!!
(Θα
έγραφα Αισχύνη αλλά μπορεί να κατηγορηθώ για αρχαιοκαπηλία)